Friday 8 April 2011

အေတြးအေခၚႏွင့္ အေတြ႔အၾကံဳ(၂)

ဆရာေတာ္ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵေရးသားအပ္ေသာ အေတြးအေခၚႏွင့္ အေတြ႔အၾကံဳ(၂)

 ဟိုမွာလည္းေျပာေနၾကတယ္၊ ဒီမွာလည္းေျပာေနၾကတယ္။ ေနရာတိုင္းမွာလိုလို ၾကားေနရတယ္။ မိဘအရြယ္ေတြ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး စမိၾက၊ ဆံုမိၾကၿပီဆိုရင္ သားသမီးေတြရဲ႕ စိတ္တိုင္းမက်တဲ့ ပံုစံေတြကို ထုတ္ေျပာေနၾကတာေတြဟာ အျမဲတမ္းလိုလိုပါပဲ။ ဒီလိုပါပဲ။ သားသမီးအရြယ္ေတြ စမိၾက၊ ဆံုမိၾကၿပီဆိုရင္လည္း မိဘေတြရဲ႔ ဆက္ဆံျပဳမူထိန္းသိမ္း ကိုယ္တြယ္ပံုေတြကို မႏွစ္သက္တဲ့ေလသံေတြနဲ႔ ေျပာေန ဆိုေနၾကတာေတြကို အျမဲလိုလိုေနရာတိုင္းမွာ ၾကားေနရတာပါပဲ။ ဒီေန႔၊ ဒီေခတ္၊ ဒီအခ်ိန္၊ မိဘန႔ဲ သားသမီးတို႔ရဲ႕ အတြင္းေရးျပႆနာေတြဟာ ေရွးယခင္ထက္ ပိုမိုႀကီးထြားလာပါတယ္။ တစ္အိမ္၊ တစ္ရပ္၊ တစ္ရြာတြင္သာမကပါဘူး၊ ေနရာတိုင္းမွာ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေပါက္ကြဲျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။
လူမ်ိဳးမေရြး၊ ေဒသမေရြး၊ ကမၻာနဲ႔ အ၀န္း ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ မိဘနဲ႔ သာသမီးျပႆနာကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ဖို႔ နည္းလမ္းေတြကို ရွာေဖြေနၾကပါတယ္။ နည္းလမ္း သစ္ေတြကို ရွာေဖြေနၾကသလို နည္းလမ္းေဟာင္းေတြကိုလည္း ျပန္လည္ၿပီး သံုးစြဲၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ဒါေပမယ့္ မိဘနဲ႔ သားသမီး ျပႆနာဟာ အရွိန္ေသရပ္တန္႔ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္မသြား ေသးပါဘူး။ အမွန္ကေတာ့ ဒီမိဘ၊ ဒီသားသမီးေတြရဲ႕ ျပႆနာကို ျပႆနာတစ္ရပ္အေနန႔ဲ မျမင္ဘဲ မိဘနဲ႔ သားသမီးရဲ႕ အသက္အရြယ္ ကြာျခားမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေနရတဲ့သေဘာပါလားလို႔ အရင္ျမင္ထားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလို႔ပဲဆိုဆို၊ မိသားစုတစ္ခုလိုပဲေျပာေျပာ၊ စုေပါင္းၿပီးေနထိုင္ၾကတဲ့ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္း လူ႔ပတ္ ၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးဟာ အမွားနည္းနည္းနဲ႔ အမွန္တရားဘက္ကို၊ အဆိုးနည္းနည္းန႔ဲ အေကာင္းတရားဘက္ကို၊ ေ႐ြ႕လ်ားသြားေနဖို႔အတြက္ အဓိကတြန္းအားႀကီးႏွစ္ခု လိုအပ္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။အဲ့ဒါကေတာ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳပါ။ အေတြးအေခၚလို႔ေျပာတဲ့ အသိဉာဏ္ပညာရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာလည္း အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္တစ္ခုအေနန႔ဲ လိုအပ္သလို၊ အေတြ႔ အၾကံဳလို႔ဆိုတဲ့ မွားခဲ့ၿပီ၊ မွန္ခဲ့ၿပီ ေကာင္းခဲ့ၿပီး၊ ဆိုးခဲ့ၿပီးတဲ့အရာေတြကို မွတ္သိနားလည္ထားတဲ့ ဘ၀အရင္းအႏွီးသင္ခန္းစာလည္း၊ အထူးပဲအေရးတႀကီးလိုအပ္ပါတယ္။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေတြးအေခၚပိုင္းဆိုင္ ရာ အားေကာင္းျမင့္မားမႈနဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳရင့္က်က္မႈတို႔အေပၚမွာမူတည္ၿပီး၊ လမ္းေကာင္းလမ္းမွန္ဘက္မွာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာ ႏိုင္ပါတယ္။
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္နဲ႔ အေတြးအေခၚန႔ဲ အေတြ႔အၾကံဳဟာ ထိုက္သင့္တဲ့ အခ်ိဳးအစား၊ ညီမွ်တဲ့အရည္အခ်င္းေတြရွိဖို႔က အထူးပဲ လိုအပ္လွပါတယ္။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္တိုးတက္မႈ လ်င္ျမန္ႏႈန္းဟာ အဲ့ဒိအေတြးအေခၚန႔ဲ အခ်ိဳး ညီမွ်မႈေပၚမွာ လံုး၀ကုိမူတည္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ ... မိသားစုတစ္စုရဲ႕ ေအာင္ျမင္တိုးတက္မႈလ်င္ျမန္ႏႈန္းဟာ အေတြးအေခၚနဲ႔ အေတြ႕အႀကံဳေတြရဲ႕ အခ်ဳိးက်ညီမႈေပၚမွာ မူတည္ေနတာကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္လို႔ပဲေျပာရမလား၊ မိဘေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းတစ္ခုက သားသမီးေတြထက္ အေတြ႕အႀကံဳရင့္က်က္မႈက ပိုၿပီးအားေကာင္းေနတာပါပဲ။ သား သမီးေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳကေတာ့ ႏုနယ္ေသးတာေပါ့။ အေတြးအေခၚ ပိုင္းဆိုင္ရာမွာေတာ့ ဒီေခတ္ဒီအခါ ဒီအေျခအေနေတြမွာ သားသမီးေတြဟာ ေခတ္နဲ႔ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတာ လက္ေတြ႔ပါပဲ။ မ်က္ေတြ႔ အျမင္ပါပဲ။
ဒီေခတ္ဒီအခါဆိုတာကကို သူတို႔ေခတ္သူတို႔အခါျဖစ္ေနေတာ့ ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီတဲ့ အေတြးအေခၚက သားသမီးေတြမွာ ပိုၿပီးအားေကာင္းတာေပါ့။ မိဘနဲ႔ သားသမီးေတြအၾကားမွာ ျပႆနာဆိုတာ လံုး၀မရွိပါဘူး။ ဒါျဖင့္ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနၾကတာလည္းဆိုေတာ့ မိဘရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ သားသမီးရ႔ဲ အေတြးအေခၚမညီမွ်မႈေတြဟာ ကြာဟခ်က္ရွိေနတာပါလို႔ ေျပာရမွာပါ။ မိဘကလည္း သားသမီးအေပၚဆက္ဆံရာမွာ မိမိရဲ႕အေတြ႔အၾကံဳေပၚမူတည္ၿပီး ေျပာဆိုဆက္ဆံေလ့ရွိပါတယ္။ သားသမီးကလည္း ကိုယ့္အျမင္၊ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ပဲ မိဘစကားကို တိုင္းတာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါကထံုးစံလို ျဖစ္ေနတာေပါ့။ မိဘကလည္း သာသမီးရဲ႕အေတြးအျမင္ကို အေရးမထား၊ ဂရုမစိုက္၊ သားသမီးကိုပဲ ကိုယ့္ရဲ႕အေတြးအေေခၚ၊ ကိုယ့္ရဲ႕သတ္မွတ္မႈေဘာင္ထဲ အတင္းအမၼထိုးသြင္းေနၾကေတာ့ သားသမီးေတြဘက္မွာ မိဘကို မေလးစားတဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာေတာ့ တာေပါ့။
သားသမီးကလည္း မိဘရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းကို ေခတ္ေဟာင္းႀကီးက ဓာတ္ျပားေတြပါဆိုၿပီး ကိုယ့္အေတြး၊ ကိုယ့္အထင္နဲ႔ မိဘရဲ႕အေတြ႕အၾကံဳ ဇာတ္လမ္းေဟာင္းေတြကေန လြတ္ရာကိုသာစဥ္းစာ၊ လြဲရာကိုသာ ေတြးေခၚၿပီး ကိုယ့္ေလွကိုယ္ထိုးခ်င္တ့ဲစိတ္ေတြ ေပၚလာေတာ့တာေပါ့။ အေတြးအေခၚကပဲ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းကို ဦးေဆာင္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အထင္နဲ႔ သင္ခန္းစာေတြကို နားမလည္လက္မခံခဲ့ရင္ တလဲြဆံပင္ေကာင္း အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ မေတြး၀ံ့စရာေတြ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။ အေတြ႕အႀကံဳကပဲ လူ႕ေဘာင္အဖဲြ႕အစည္းကို လမ္းတံတားသဖြယ္နင္းၿပီး ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ ခိုင္ခိုင္မာမာအကူအညီေပးတယ္ဆိုၿပီး မနက္နဲတဲ့ အေတြး အေခၚမပါခဲ့ရင္လည္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္တတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မိဘန႔ဲ သားသမီးၾကားမွာ ျပႆနာဆိုတာ လံုး၀မရွိပါဘူး။ အေတြးအေခၚနဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳကြာဟခ်က္ေလးသာ ရွိပါတယ္။ အေတြးးအေခၚနဲ႔ အေတြ႔အၾကဳံ မွန္ကန္လိုက္ေလ်ာညီေထြ သဟဇာတျဖစ္ၾကမယ္ဆိုရင္ မိဘကသားသမီးကို၊ သားသမီးက မိဘကို၊ လူႀကီးက လူငယ္ကို၊ လူငယ္က လူႀကီးကို ဆက္ဆံၾကရာမွာ ဘယ္လိုအခက္အခဲ အဖုအထစ္ေတြမွ မေပၚလာႏိုင္ပဲ အားလံုးအဆင္ေျပႏိုင္ပါတယ္။ မိသားစုလူ႔ေဘာင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြသာမက တစ္ဦးခ်င္းစီ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္လည္း ကုိယ့္အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ ကိုယ့္အေတြးအေခၚကို မွ်မွ်တတ သင့္ေတာ္စြာ ညႊိစြမ္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ဘာျပႆနာ ဘာအခက္အခဲမွ မျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ လက္ခံလာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
အေတြးအေခၚနဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳ ညီမွ်ႏိုင္ၾကပါေစ။ အျမင္လည္းရွင္း၊ စိတ္လည္းရွင္း၊ ႏွလံုးသြင္းမွန္ပါေစ။

No comments: